آی کبوتر که نشستی روی گنبد طلا
تو که پرواز می کنی تو حرم امام رضا
من کبوتر بقیع ام با تو خیلی فرق دارم
سرم و بجای گنبد روی خاکها می ذارم
خونه قشنگ تو کجا و این خونه کجا
گنبد طلا کجا قبرهای ویرونه کجا
اونجا هرکی می پره طائر افلاکی می شه
اینجا هرکی می پره بال و پرش خاکی می شه
اونجا خادما با زائر آقا مهربونن
اینجا زائرا رو از کنار قبرها می رونن
تو که هر شب می سوزه چلچراغا دور و برت
به امام رضا بگو غریب تویی یا مادرت
کی میگه که تو غریبی ،غریب که عاشق نداره
روز و شب این همه عاشق رو خاکت سر می ذاره
غریب اونه توی بقیع شمع و چراغی نداره
نه ضریح و نه حرم حتی رواقی نداره
نظرات شما عزیزان:
